Wracając do tematu rzetelności
i oszukiwania podczas tego zbliżania się Fali, spójrzmy na fragment
przedstawiony na początku 10-tego odcinka Fali, tym razem w pełniejszym
kontekście:
09-02-95
P: (L) A
teraz, czy moglibyście powiedzieć nam coś o tym rzekomym
"Pasie fotonów"?
A: Kluczowym zagadnieniem pozostaje interpretacja. Wiadomości są
prawdziwe, interpretacje są różnie trafione. Kiedy zatem ktoś
mówi o "Pasie Fotonowym", może rzeczywiście
myśleć o jakimś pojęciu i nadawać mu nazwę.
Q: (L) Chodzi wam o to, że różne osoby widzą coś i tylko
opisują to w granicach swojej wiedzy?
O: Na pewnym poziomie, tak.
P: (L) Czy istniała
jakaś harmoniczna konwergencja, tak jak to reklamowano w tej metafizycznej
społeczności?
O: Dla tych, którzy wierzyli w istnienie jakiejś harmonicznej
konwergencji, rzeczywiście jakaś harmoniczna konwergencja istniała.
P: (L) Czy tej planecie, lub na niej, zdarzyło się coś
obiektywnej, materialnej natury, co zwiększyłoby lub zmieniło
jej energię?
O: Czy zauważyłaś jakieś zmiany?
P: (L) Nie. Jeśli w ogóle coś, to że jest obiektywnie coraz
gorzej.
O: Czy zauważyłaś jakiekolwiek wyraźne, oczywiste,
materialne zmiany?
P: (L) Nie. Ale może jest tak z mojego powodu. Może to dlatego, że
jestem uparta i sceptyczna.
O: Czy ktokolwiek inny w tym pokoju zauważył jakieś wyraźne
lub oczywiste zmiany?
P: (S) Jaka to była data? (L) Chyba 08.08.88. (S) Myślałem, że
ma to coś wspólnego z 11.11. dziewięćdziesiątego któregoś...
O: Cóż, oczywiście skoro przypomnienie sobie daty przysparza tyle
trudności, można przypuszczać, że materialne zmiany na
planecie się nie zdarzyły. Bo gdyby się zdarzyły, czyż
nie zapamiętalibyście ich daty?
P: (L) Tak. Stwierdzono później, że przez następny miesiąc
po tej harmonicznej konwergencji nie było żadnego uprowadzenia. Czy
to prawda?
O: Nie. Nie było żadnej przerwy w tym, co wy określacie mianem
uprowadzania, w owym czasie, według waszego sposobu mierzenia go.
W naszych staraniach utrzymania
dokładności i czystości źródła, konsekwentnie opieraliśmy
się "standardom" channelingowych technik transu,
"telepatii" itp. Zbyt łatwo można "zastąpić"
obiektywną rzeczywistość subiektywnym, emocjonalnym myśleniem,
zwłaszcza wtedy, gdy obiektywna rzeczywistość jest, z ludzkiej
perspektywy, nieprzyjemna. Jak zauważyliście w poprzednich
dyskusjach, większy potencjał zniekształceń występuje
wówczas, gdy zwiększa się gadulstwo. Innymi słowy, wydaje się,
że w "gadatliwe" źródło z większą łatwością
można wprowadzić zniekształcenia.
Wróćmy teraz do obaw
korespondenta, który napisał:
Obcy
dokonają inwazji, w takiej czy innej formie, poczynając od teraz do
2018 roku [faktycznie Kasjopeanie podali okres 18 lat od 1994 lub rok 2012] lub
coś koło tego, co wywoła jeszcze więcej strachu i
zamieszania niż mamy teraz, następnie spróbują nas
przejąć lub unicestwić albo pozwolą, żeby
dokonały tego zmiany na Ziemi, a następnie obsieją Ziemię
własną rasą. Mniej więcej w tym samym czasie, kiedy to
wszystko będzie się działo, uderzy fala i połowa Ziemi
(ludzie oraz połacie ziemi) będzie przeskakiwać do 4-tej
gęstości i z powrotem, aż w końcu przejdzie
całkowicie. Ci z nas, których nie wymiotą zmiany na Ziemi lub
pracowite jaszczurki, i nie pójdą do strefy zmarłych, czyli do 5-tej
gęstości (by tam zdecydować, co dalej robić), odnajdą
siebie na Ziemi 4-tej gęstości, która - jak dla nas - będzie
wyglądać bardzo dziwacznie, i będą potrzebowali trochę
czasu, żeby przywyknąć, i to tylko po to, by znaleźć
się w tej samej środowiskowo sytuacji, [z]
czwartogęstościowymi oriończykami i jaszczurkami
próbującymi manipulować nami i kontrolować nas, tak jak robili
to tutaj przez tysiąclecia.
W skrócie, jak sama
powiedziałaś Kasjopeanom, obrazek jest paskudny. Odpowiedzieli,
że chyba uważasz, iż tylko dobre doświadczenia są
pożyteczne, otóż nie, ale zazwyczaj występuje przynajmniej
mieszanka dobrego i złego, a tymczasem w ich scenariuszu czeka nas wysoko
ustawiona poprzeczka, ale bez materaca po drugiej stronie. (ciap)
Chciałabym powiedzieć, że ten
scenariusz, choć wydaje się być dokładnie tym, o czym
mówili Kasjopaeanie, jest tylko PRAWDOPODOBNĄ
PRZYSZŁOŚCIĄ. Tak więc, odpowiadając na tę
kwestię, pragnę przedstawić tutaj fragment pewnej szczególnej
sesji, w której dyskusja dotyczyła mojego własnego doświadczenia.
Aby zarysować wam tło,
powtórzę to, o czym wspominałam już wcześniej: do pewnego
momentu nawet nie pamiętam, żebym widziała "obce" istoty albo
doświadczała ich obecności czy też "uprowadzeń",
tak żebym mogła wyraźnie stwierdzić, że zaistniało
to, czy to fizycznie czy w wyobraźni. Budząc się DOKONYWAŁAM
niepokojących odkryć dotyczących mojego stanu, mam też
senne wspomnienia o bardzo dziwnych rzeczach, które wtedy odnosiły
się do jakiejś fizycznej lub materialnej anomalii, co natychmiast
"zamiatałam pod dywan". Jednakże w poniższym wypadku,
OBUDZIŁAM się w nocy w związku z bardzo dziwnymi
działaniami, co opisałam pełniej w innym miejscu na
stronie. Teraz chciałabym się skupić na LEKCJI na temat tego,
jak to doświadczenie stosuje się do GLOBALNYCH warunków. Spójrzmy
więc ponownie na to samo, zredagowane i uporządkowane w taki sposób,
by łatwiej było uchwycić to, o co mi chodzi:
23-07-95
P: (L) Pierwsza rzecz, jaka przychodzi mi na myśl, to doświadczenie,
które miałam kilka nocy temu. Wydaje się, że było to coś
w rodzaju interakcji pomiędzy mną a czymś "innym". Czy
moglibyście mi powiedzieć, czym było to doświadczenie?
O: Przesłanianie się tych rzeczywistości.
P: (L) Czym jest przesłanianie się rzeczywistości?
O: Jest wtedy, kiedy centra energetyczne są w konflikcie.
P: (L) Jakie centra energetyczne są w konflikcie?
O: Myślowe centra energetyczne.
P: (L) Czyje myśli?
O: Myśli są podstawą całego stworzenia. Ostatecznie, gdyby
nie myśl, nic by nie istniało. Czy tak?
P: (L) Prawda.
O: Dlatego ścierające się centra energetyczne
włączają schematy myślowe. Możesz to
zinterpretować jako krzyżowanie się energii wzorców
myślowych...
P: (L) Wydawało mi się też, że miałam świadomość
obecności kilku mrocznych, pająkowatych postaci stojących
rzędem obok łóżka, czy to wrażenie było poprawne?
O: Można by je [postacie] opisać jako specyficzne projekcje centrum
myślowego.
P: (L) Chyba walczyłam i stawiałam opór tym działaniom.
O: To był twój wybór. [...]
P: (L) Na którym poziomie gęstości owe centra myślowe głównie
się koncentrują
O: Centra myślowe nie koncentrują się na żadnym poziomie
gęstości. Właśnie o to chodzi. Nie całkiem jesteś
obznajomiona z prawdą na temat tego, czym są myśli.
Mówiliśmy do ciebie na wielu poziomach i precyzowaliśmy wiele
zagadnień obejmujących poziomy gęstości, ale myśli
są czymś całkiem odmiennym, ponieważ przenikają przez
wszystkie poziomy gęstości na raz. A teraz pozwól, że zadamy ci
pytanie. Nie widzisz teraz, jak to jest możliwe?
P: (L) Tak. Ale próbuję zidentyfikować te ścierające
się centra myślowe. Jeśli dwa centra myślowe, lub
więcej, są w konflikcie, to rozumiem to tak, że są one
wzajemnie sobie przeciwstawne.
O: Poprawne. [...]
P: (L) W porządku. W tym doświadczeniu czułam, że moje ciało
jest sparaliżowane, co powodowało ten paraliż?
O: Tak. Oddzielenie uwagi. Jest to zdefiniowane jako dowolny punkt
ścieżki, w którym czyjaś uwaga jest tak totalnie skupiona na
jednym wycinku myśli, że czasowo wycofują się wszystkie
inne poziomy uwagi, uniemożliwiając tym samym bycie świadomym
swojej fizycznej a także psychicznej rzeczywistości. To daje
wrażenie paraliżu. Rozumiesz?
P: (L) Tak. A co pobudza takie całkowite skupienie uwagi?
O: Jakieś zdarzenie, które chwilowo kieruje procesy umysłowe na
boczny tor.
P: (L) Jakie zdarzenie może do tego stopnia przekierować procesy umysłowe?
O: Dowolne.
P: (L) A w tym konkretnym wypadku, co to było?
O: Było to przesłanianie się energii
wywołane ścierającymi się centrami myślowymi. Ilekroć dwie przeciwstawne części rzeczywistości przecinają
się, wywołują to, co określamy jako tarcie, które w
niemierzalnej ilości tego, co nazywacie czasem, który oczywiście nie
istnieje, tworzy nie-istnienie, czy też zatrzymanie ruchu wszystkich
funkcji. Można to nazwać ścieraniem się. Pośrodku, czy
też w punkcie przecięcia się przeciwstawnych istnień,
zawsze znajdziemy zerowy czas, zerowy ruch, zerowy transfer, zerową wymianę.
Teraz pomyśl o tym. Przemyśl to dokładnie.
P: (L) Czy to znacza, że w zasadzie byłam w stanie nie-istnienia?
O: Cóż, nie-istnienie tak naprawdę nie jest właściwym określeniem,
trafniejsze byłoby nie-płynne istnienie. Rozumiesz?
P: (L) Tak. Czy to było jakby zamrożenie?
O: Zamrożenie, tak jakby.
P: (L) Czy odniosłam jakąś korzyść z tego
doświadczenia?
O: Wszystkie doświadczenia są potencjalnie korzystne.
P: (L) Czy to doświadczenie mogło być dla mnie szkodliwe?
O: Wszystkie
doświadczenia mogą być szkodliwe. Czy teraz widzisz
podobieństwa? Mówimy tu o dowolnych przeciwstawnych
siłach natury - gdy występują wspólnie, skutek może
być różny, od skrajnego po jednej stronie, do skrajnego po drugiej.
Ale mogą się one też idealnie, symetrycznie
zrównoważyć pośrodku lub zrównoważyć się
częściowo, po jednej lub drugiej stronie. Dlatego wszystkie
możliwości urzeczywistniają się w punktach przecinania się
rzeczywistości. [...]
P: (L) Czy któreś z tych ścierających się centrów
myślowych lub energii stanowiło część mnie?
O: Tak.
P: (L) I
zostało zaćmione wskutek oddziaływania z energią centrum myślowego,
będącego czymś albo kimś innym, bądź tego
czegoś/kogoś częścią?
O: A może było to
ścieranie się jednej energii centrum myślowego,
będącej częścią twojego procesu myślowego z
inną energią centrum myślowego, która była inną
częścią twojego procesu myślowego? Zadamy ci to pytanie i
pozwolimy przemyśleć.
P: (L) Czy
zdarza się, żeby osoby, które mają świadomość lub
którym wydaje się że mają świadomość, że
doświadczyły "uprowadzenia", w rzeczywistości
oddziaływały z jakąś częścią siebie?
O: Jest to wysoce możliwe. Teraz, zanim zadasz kolejne pytanie, zatrzymaj
się i pomyśl przez chwilę: jakie możliwości to
otwiera? Czy istnieje tu jakaś granica? A jeśli tak, to gdzie? Czy
nie jest to obszar warty zbadania? Podamy przykład - tylko jeden przykład,
żebyś go sobie przetrawiła. A co, jeśli scenariusz
uprowadzenia mógłby rozegrać się tak, że projekcja twojej
duszy w tym, co postrzegasz jako przyszłość, może
powrócić i uprowadzić projekcję twojej duszy w tym, co
postrzegasz jako teraźniejszość?
P: (L) Och, ojej! To się
zdarza?
O: To jest pytanie, które sama powinnaś sobie zadać i przemyśleć.
P: (L) Dlaczego miałabym to zrobić sobie samej? (J) By zdobyć
wiedzę o przyszłości.
O: Czyż nie ma na to bardzo wielu możliwych odpowiedzi?
P: (L)
Cóż, to było chyba bardzo przerażające i negatywne doświadczenie.
Jeśli tak to się przedstawia, to: a) być może jest tylko
moja percepcja, albo b) tam, w przyszłości, nie jestem zbyt
sympatyczną osobą! (J) A może przyszłość nie jest
zbyt przyjemna. Również wiedza, którą o niej zdobyłaś, nie
jest przyjemna.
O: Albo jest to jedna z możliwych przyszłości, ale nie
wszystkie? A ścieżka wolnej woli nie łączy się z nimi
wszystkimi?
P: (L) Boże! Mam
nadzieję, że tak jest.
O: Czy teraz
widzisz korzyści w zwolnieniu tempa i wyzbyciu się uprzedzeń przy
zadawaniu tak ważnych pytań? Widzisz, kiedy za szybko gnasz w
procesie uczenia się i zbierania wiedzy, to jakbyś pędziła
drogą nie zatrzymując się, żeby sprawdzić, co masz pod
nogami. Czasami można przegapić złote monety i szlachetne
kamienie ukryte w szczelinach drogi. [...]
P: (L) W porządku, gdy doświadczyłam tego zdarzenia, powinnam
przyjąć, że jakaś część mnie, być
może przyszłego 'ja', oczywiście one wszystkie są
równoczesne, ale tak dla odniesienia, wróciła i oddziaływała z
moim obecnym 'ja' w celu jakiejś wymiany?
O: To jest pytanie, które najlepiej zostawić tobie do zbadania,
więcej wiedzy zdobędziesz samodzielnie się nad tym
zastanawiając, niż szukając odpowiedzi tutaj. Jednakże,
musimy zasugerować, że robisz to, żeby zyskać dużo,
bardzo dużo wiedzy rozpatrując samodzielnie te pytania i pracując
w sieci, tak jak to robisz. Nie bądź sfrustrowana, ponieważ odpowiedzi, które uzyskasz w wyniku
własnych przemyśleń, naprawdę bardzo dużo ci
wyjaśnią, a doświadczenie, które przeżyjesz, będzie
warte tysiąca radosnych żyć pełnych przyjemności.
Co możemy wydedukować z dyskusji o
Przesłanianiu się Rzeczywistości?
Pierwsza rzecz, jaka przychodzi mi
do głowy, to wynik rozmowy, jaką miałam z inną Poszukującą
na tej Drodze, która odwiedziła mnie kilka dni temu. Było trochę
wydarzeń w moim życiu, o których nie jestem jeszcze gotowa mówić
publicznie, ale którymi podzieliłam się z tą kobietą w
trakcie naszej dyskusji. W którymś momencie zwróciła ona uwagę,
że jej zdaniem moje życiowe doświadczenia były w skali
mikrokosmicznej przykładem bitwy pomiędzy siłami dobra i
zła - że moje ciało fizyczne, dusza i umysł były polem
bitwy. Uważała że "dobrzy faceci" wygrali,
ponieważ ostatecznie wszystkie te fizyczne, umysłowe i duchowe
zniszczenia, które zaczynały działać przeciwko mnie,
zostały uzdrowione, odwrócone i/albo przywrócone do właściwego
funkcjonowania i równowagi.
Jest to, w pewnym sensie,
prawdziwe. Ale co to oznacza, jeśli zastosujemy to Globalnie? Albo
chociaż do niektórych innych osób?
Kasjopeanie powiedzieli, że
doświadczyłam ścierania się centrów myślowych. Zostało
to później rozszerzone:
"Mówimy o
dowolnych przeciwstawnych siłach
natury - gdy występują wspólnie, skutek może być
różny, od skrajnego po jednej stronie, do skrajnego po drugiej. Ale
mogą się one też idealnie, symetrycznie zrównoważyć
pośrodku lub zrównoważyć się częściowo, po jednej
lub drugiej stronie. Dlatego wszystkie możliwości
urzeczywistniają się w punktach przecięcia rzeczywistości.
[...]
Kazano mi przemyśleć
powiązane z tym zagadnienia i powiedziano, że: "odpowiedzi, które
uzyskasz w wyniku własnych przemyśleń, naprawdę bardzo
dużo ci wyjaśnią, a doświadczenie, które przeżyjesz,
będzie warte tysiąca radosnych żyć pełnych
przyjemności." Mówiąc najprościej, doświadczenie
"Przesłonięcia się Rzeczywistości" doprowadziło mnie do
pełnej percepcji rzeczywistości, co przejawiło się w tak
zwanym "obiektywnym spojrzeniu", o którym już
dyskutowaliśmy. Co więcej, doprowadziło mnie do dokonania wyborów
- wyborów zmieniających życie - które skutecznie zmieniły moją rzeczywistość. Być może
w bardzo dosłownym sensie. W jednej z sesji padła uwaga
podkreślająca ten punkt:
04-01-97
O: Z powodu podanych już informacji, które są elementarne moja droga
Martin, elementarne!
P: (L) Ja już
NIE jestem Martin! Ej tam!
O: Jesteś, w alternatywnej rzeczywistości.
"Martin"
to moje nazwisko z poprzedniego małżeństwa.
Tak więc, gdy rzeczywistości
się "przysłoniły", gdzieś na głębokim
poziomie dokonany został "wybór", czy zamierzam kontynuować
życie w "myśleniu życzeniowym " zorientowanym STS, w
którym wszystko stanie się "miłością i
światłem", jeśli tylko będę dalej starała
się "naprawiać to", co tworzy istniejący stan rzeczy
bycia "pożywieniem" dla istot z wyższych
gęstości, czy też zamierzam PRZEJRZEĆ na własne oczy.
Wygląda na to że, mój wybór, by "oprzeć się" temu
co miało miejsce, był symbolem "przesunięcia", które następnie
zaczęło się manifestować w moim zwykłym życiu
jako zmieniające życie wybory.
"A co, jeśli
scenariusz uprowadzenia mógłby rozegrać się tak, że
projekcja twojej duszy w tym, co postrzegasz jako przyszłość,
może powrócić i uprowadzić projekcję twojej duszy w tym, co
postrzegasz jako teraźniejszość?"
Wygląda na to, że
jeśli dalej trwałabym w "starym życiu", w subiektywnej
wersji rzeczywistości "życzeniowego myślenia", (gdzie
w tej alternatywnej rzeczywistości wciąż nazywałam się
"Martin"), doprowadziłoby mnie do tego punktu czasoprzestrzeni,
gdzie STAŁAM SIĘ tymi okropnymi stworzeniami, które próbowały
mnie uprowadzić!
Tak więc, NIE zmieniłam
swojej rzeczywistości przez "wizualizację", "afirmacje"
czy inne standardowe nauczania o "tworzeniu swojej własnej
rzeczywistości".Jeśli coś rzeczywiście zrobiłam, było
to coś dokładnie przeciwnego. Naprawdę stało się tak, że
otworzyłam oczy i... kompletnie straciłam nadzieję co do świata,
który zawsze był tylko pełen ciemności, oszustw,
przerażenia i bólu.
Zastanawiam się, czy to właśnie
zobaczył Don Elkins. Jeśli tak, to naprawdę przykre, że nie
miał on informacji o tym, jak bardzo ten stan jest istotny i w jaki sposób
może być wykorzystany przez mroczne siły w wykolejaniu duchowego
poszukiwacza, który MUSI przejść przez to wszystko, by się
Ponownie Narodzić.
W jaki sposób ktoś staje
się "Ponownie Narodzonym"? Jest to tak samo - jeśli nie o
wiele bardziej - traumatyczne, jak pierwsze narodziny! Biorąc pierwszy swój
oddech w "nowej rzeczywistości", podjęłam świadomą
decyzję, by OGRANICZYĆ SWÓJ UDZIAŁ w tym oszukaństwie narzuconym
ludzkości. Świadomie zdecydowałam, że nie będę
już dłużej okłamywać - siebie ani nikogo innego - w
kwestii tego, jak się czuję lub czego pragnę. Nie chciałam
dalej kłamać o tym, co lubię a czego nie lubię, co
chcę, a czego nie chcę robić. Nie chciałam dłużej
okłamywać siebie, że moje cierpienie i ofiary przyniosły
komukolwiek jakąś korzyść, stało się bowiem dla
mnie jasne, że to NIE jest prawda. Było to kłamstwem lub
złudzeniem. Po krótce, nie zamierzałam dłużej
okłamywać się co do rzeczywistości. Kiedy patrzyłam na
kwiat, chciałam pamiętać o rozkładzie i śmierci w
ziemi, z której kwiat pobiera pokarm. Kiedy patrzyłam na kota lub psa,
chciałam pamiętać o pchłach i pasożytach, o zabijaniu
i zjadaniu innych stworzeń, co cały czas dzieje się w zwierzęcym
świecie. Kiedy patrzyłam na piękne i spokojne jezioro,
chciałam pamiętać lawinę chorób wywołujących opfite
mnożenie się organizmów pod lśniącą, lustrzaną
powierzchnią.
Brzmi
dziwacznie, prawda? Ale wywołało to osobliwy efekt.
Ponieważ już nie
okłamywałam się na temat czegokolwiek co istnieje, a tym
bardziej na temat całej siebie, swojej natury, swojego bycia, miałam
możliwość wolnego wyboru TEGO, co ma się w każdej chwili zamanifestować.
Wiedząc o wszystkich tych "ciemnościach" istniejących
wewnątrz mnie, w samym DNA, w moim ciele, w mojej
"rozwiniętej" jaźni, wiedząc, że
doświadczyłam wielu żyć, gdzie siałam śmierć
i zniszczenie lub cierpiałam to samo z rąk innych, mogłam
swobodnie WYBIERAĆ. Dalej, wiedziałam, że to BYŁ swobodny
wybór! Jeśli wybrałabym podążanie ścieżką
STS, by pogrążyć się znów w iluzji, nie było w tym żadnej
winy. Jak powiedział RA: WSZYSTKO CO JEST nie zamyka oczu ani na
ciemność, ani na światło.
Nie było już winy w
niczym. Jest po prostu TO CO JEST. Taka jest NATURA. Taki jest BÓG.
Przypomniałam
sobie scenę ze sztuki Tennessee Williamsa "Nagle, zeszłego lata",
gdzie pani Venable mówi:
Zobaczyliśmy
Encantadas, ale na Encantadas widzieliśmy coś, o czym Melville nie
napisał. Widzieliśmy, jak wielkie morskie żółwie
wypełzają z morza, by jak co roku złożyć jaja... Raz
na rok żółwia samica wypełza z tropikalnego morza na gorące
piaski wulkanicznej wyspy, by wykopać dół w piasku i ulokować
tam jaja. Trwa to długo i jest przerażające, składa jaja w
piaskowych dołkach, a gdy już to zrobi, wyczerpana żółwia
samica pełznie z powrotem na wpół martwa do morza. Nigdy nie zobaczy
swojego potomka, ale my owszem. Sebastian dokładnie wiedział, kiedy
wyklują się jaja, więc wróciliśmy tam na czas, by to
zobaczyć.
To potworne. Encantadas,
te hałdy wygasłych wulkanów były w tym czasie świadkami
wylęgających się morskich żółwi i ich desperackiej
ucieczki do morza! Wąska plaża w kolorze kawioru cała się
ruszała! Ale niebo podobnie, też było w ruchu... Pełne
drapieżnych i wrzeszczących ptaków... okropne dzikie wrzaski
mięsożernych ptaków. Nad wąską czarną plażą
Encantadas, nowo wyklute morskie żółwie wygramoliły się z
piaskowych dołków i zaczęły swój wyścig do morza... by
uciec żarłocznym ptakom, które sprawiły, że niebo
stało się prawie tak czarne jak plaża!
A piasek cały
ożył, cały ożył, ponieważ wyklute morskie
żółwie uciekały w kierunku morza, podczas gdy ptaki unosiły
się i spadały by zaatakować, unosiły się i
spadały by zaatakować! Nurkowały zawzięcie na te wyklute
żółwie, przewracały je wystawiając ich miękkie spody,
chwytały te odkryte spody, rozdzierały je i zjadały ciała.
Sebastian domyślał się, że prawdopodobnie tylko niewielki
promil z nich zdoła uciec do morza...
Mój syn usiłował
odnaleźć w tym wszystkim Boga, mam na myśli jego prawdziwe
oblicze... Spędził cały upalny tropikalny dzień na bocianim
gnieździe szkunera, przyglądając się plaży, dopóki nie
zrobiło się za ciemno, by cokolwiek dostrzec. I kiedy zszedł na
dół, powiedział: "No dobra, zobaczyłem Go!" -
miał na myśli Boga. Przez kilka kolejnych tygodni miał
gorączkę i wciąż o tym majaczył. [Huffer, 1958]
Podobnie ja, miałam swoje
własne doświadczenie z "morskim żółwiem" i tak,
byłam po tym przez dłuższy czas chora. Co ciekawe, w obliczu
rozwiania się wszystkich bajek o świecie, w które zawsze
wierzyłam, nie byłam w stanie płakać. Przynajmniej nie w
taki zwyczajny sposób. Ból był zbyt głęboki dla zwykłych
łez. Stało się coś innego - cały mój system prawie
zupełnie się zamknął. Dosłownie płakałam
krwią. Moje oczy obrzmiały od zapalenia, którego nie dawało
się wyleczyć żadnymi medykamentami. (Poszłam nawet do
specjalisty, nic to nie pomogło). Z oczu bez przerwy lało się
coś, co nazywają surowiczokrwistym płynem - krew i surowica - i
to w takich ilościach, że spływało mi po policzkach
tygodniami. Naprawdę zrozumiałam, co znaczy, kiedy się mówi: "Niech
ktoś przejmie ten puchar ode mnie!" Patrzyłam na
rzeczywistość, a ona niemal mnie zabiła.
Jedyne, co mogło
stanowić o jakiejś różnicy, to co ostatecznie zdecyduję
zrobić z tą wizją. Klucz znajduje się w powyższym
fragmencie materiału Cassiopaean:
... jest to jedna z możliwych
przyszłości, ale nie wszystkie? A ścieżka wolnej woli nie
łączy się z nimi wszystkimi?
P:
(L) ) Chyba
walczyłam i stawiałam opór tym działaniom.
O: To był twój wybór. [...]
Nie bądź
sfrustrowana, ponieważ odpowiedzi, które uzyskasz w wyniku własnych
przemyśleń, naprawdę bardzo dużo ci wyjaśnią, a doświadczenie,
które przeżyjesz, będzie warte tysiąca radosnych żyć pełnych
przyjemności.
A teraz, znowu stajemy twarzą
w twarz z naszym obiektywnym obrazem rzeczywistości i z naszą WOLNĄ
WOLĄ.
WIEDZIAŁAM,
że "ZOBACZYŁAM Boga". Ostatecznie jednak WYBRAŁAM
KOCHAĆ go. Powiem więcej, z własnego wyboru pozwolilam
tymże aspektom Boga UJAWNIĆ się WE MNIE, były to Miłość,
Piękno i Prawda jako WYBÓR Z WOLNEJ WOLI. Nie wybrałam ze STRACHU,
nawet ukrytego strachu, jaki jest obecny u większości ludzi lgnących
do programu "miłość i światło" i
odpuszczających sobie wszelką wiedzę o ciemności.
Gdyby
ktoś był świadkiem takiego zdarzenia jak to z wykluwającymi
się żółwiami, to czy słuszne byłoby ratowanie
żółwi, a zabijanie czy płoszenie ptaków? Obydwa gatunki reprezentują
aspekty, czy też "Oblicza" Boga, i obydwa mają prawo
istnieć w swoim kontekście i przetrwać na swój własny
sposób, wtrącanie się byłoby więc niewłaściwe. Miałam
jednak nadzieję, że niektóre dzieci żółwi czują,
że trzeba zaczekać do zmroku i wtedy popędzić do morza!
Być może właśnie tak odnoszą się do nas Kasjopaeanie
- tyle że w nieco bardziej złożony sposób.
Gdy kochasz swojego kota lub psa,
czy kochasz go mniej przez to, że zjada lub zabija inne stworzenia? Co z
tego, że on tego nie potrzebuje robić w miłym, ciepłym,
ludzkim domu, gdzie obiadek ma na zawołanie? Zostaw go samemu sobie na
dworze, a wkrótce wystarczy mu zjeść cokolwiek tam upoluje. Czy
odrzucisz go, będziesz mniej kochać, albo będziesz udawać
że on - i cała psia rasa - nie istnieje?
Czy
ten "konsumpcyjny aspekt" naszej rzeczywistości jest trudniejszy
do zaakceptowania, gdy rozciąga się na poziom
"świadomości", takiej jak ludzka? Czy mamy przez to nie
kochać wszystkiego, co istnieje jako część Natury, jako
część Boga, nie akceptować tego i nie pozwolić, by
BYŁO takie jakie JEST - nawet kiedy jednocześnie radzimy sobie z
delikatnym aspektem zapewniającym naszemu własnemu trwaniu prawo do
istnienia i bycia?
Jeśli
więc to robimy, i dalej, jeśli WYBIERAMY maksymalnie możliwe ograniczenie
swojego udziału w przejawianiu się konsumpcji, czy możemy
uważać, że nauczyliśmy się jednej z najbardziej wartościowych
lekcji o naszej rzeczywistości? Lekcji o tym, czym naprawdę jest
Miłość? Że Miłość to kochać WSZYSTKO,
bezwarunkowo, bez potrzeby czy pragnienia zmienienia czegokolwiek? Że
tylko w tym stanie Miłości - OBJEKTYWNEJ Miłości -
możemy naprawdę mieć Wolną Wolę?
To jest prawdziwe znaczenie tak bardzo
reklamowanej "bezwarunkowej miłości." Jeśli zamierzasz
kochać coś lub kogoś "pomimo" tego, czym jest lub co
robi, myśląc że twoja miłość coś zmieni,
wtedy NIE kochasz bezwarunkowo.
Idąc dalej, kochać bezwarunkowo
znaczy w ten sam sposób kochać jaźń/osobowość.
Jeśli twoja "bezwarunkowa miłość" do kogoś
oznacza, że musisz "robić" coś w jakiś inny
sposób niż autentyczny dla ciebie, nic nie zrozumiałeś. Dalej,
jeśli ta druga osoba nie kocha ciebie w ten sam sposób, nie akceptuje
ciebie w pełni takim jakim
jesteś, a ty myślisz, że jeśli będziesz trzymać
ją blisko siebie i kochać JĄ bezwarunkowo, to ona w końcu
to zrozumie i "zmieni się", wtedy naruszasz prawo bezwarunkowej
miłości. Jeżeli chodzi o codzienne życie, możesz
żyć w bezwarunkowej miłości tylko z tymi, którzy
rozumieją to w dokładnie ten sam sposób, co ty.
Zrozumiałam to. Jak już
wspomniałam, dokonałam wyboru, by ograniczyć mój udział w
kłamstwach i złudzeniach w możliwie największym stopniu. To
oznaczało, że nie mogłam już pozostawać w bliskich
relacjach, które nie były w pełni wzajemne w sensie takiego rodzaju
miłości. Zrozumiałam wyraźnie, że prawdopodobnie
ozacza to życie w całkowitej samotności, kochanie świata i
innych bezwarunkowo, z pewnego dystansu, tylko taką
możliwość widziałam w praktyce. Widziałam, że
przyzwolenie sobie, bym stanowiła "energetyczny pokarm", jest
bardzo NIEKORZYSTNE dla tych, których kocham, jak również dla mnie samej.
(To samo stosuje się do praktycznych rozważań o prawie i
porządku.)
Tak więc podjęłam
decyzje jakie podjęłam, postępowałam zgodnie z nimi, a
rezultaty naprawdę robiły wrażenie.
Teraz,
jak to się ma ogólnie do naszego pytania?
Oznacza to, że w
nadchodzących czasach możemy być niczym te wysiadywane
żółwie jaja na Encantadas. I są istoty dookoła nas, które
są jak żarłoczne, mięsożerne ptaki. MAMY szansę,
by dotrzeć do morza. Co więcej, utrzymując świadomość,
możemy zrobić o wiele więcej! W rzeczywistości,
rozwijając świadomość, możemy być w stanie
zmienić jedną prawdopodobną przyszłość na
inną.
Dlaczego miałoby być tak
wiele oszustwa w naszym świecie, jeśli nie dlatego, że istnieje
jakaś cecha, jakiś aspekt nas samych, skrzętnie przed nami
skrywany przez tych, którzy urzymują nas w ślepocie i
nieświadomości? Z jakiegoż innego powodu istniałby w
dzisiejszych czasach taki nadmiar nauczań usiłujących
"zmiękczyć" i "osłabić" nasz opór
przemawiając do naszego umiłowania spokoju, komfortu i "status
quo?" No i jeszcze, dlaczego samo nauczanie o Miłości jest tak
strasznie zniekształcone?
02-24-96
P: (L) Mike Lindeman zaproponował, abyśmy poddali channeling
'drobiazgowemu testowaniu'.
O: Mike
Lindemann nie robi channelingu, prawda? Jaki rodzaj drobiazgowego testowania
proponuje?
P: (L) Tego nie powiedział. Domyślam się, że chce
krótkoterminowych przepowiedni i wszelkiego rodzaju drobnych testów...
O: Dokładnie, a teraz, co ci to przypomina?
P: Zdaje się, że on chce dowodów.
O: Trzeciogęstościowy "dowód" nie ma tu zastosowania, jak
to już wielokrotnie wyjaśnialiśmy. Teraz posłuchaj bardzo
uważnie: gdyby tego typu dowód był możliwy, to co twoim zdaniem stałoby
się z wolną wolą, a więc i z uczeniem się, z Karmicznym
Prawem Pierwszego Poziomu?
P: (L) Dobrze, domyślam się, że, jeżeli istnieje dowód,
wierzysz w dowód, a nie w duszę tego czegoś. Opierasz swoje zaufanie
na czymś materialnym. Straciłeś swoją wolną wolę.
Ktoś naruszył twoją wolną wolę poprzez czyn
UDOWADNIANIA ci czegoś.
O: Jeżeli ktoś WYBIERA, żeby wierzyć, ma do tego prawo! A
co miałoby być tym dowodem?
P: (L) Przepowiednie, które by się spełniły, odpowiedzi na
parę tematów, możliwe do zweryfikowania. Zjawiska fizyczne.
O: To wszystko mogłoby zostać potraktowane przez zdecydowaną
większość jako zwykły zbieg okoliczności. Daliśmy
już przepowiednie, będą kolejne, ale pamiętaj,
"czas" nie istnieje. Jest iluzją 3-ciej gęstości. Nie
bawimy się w tej piaskownicy, nie możemy i nigdy nie będziemy
mogli. Zasadniczym powodem naszej komunikacji jest pomóc wam nauczyć
się, jak się uczyć, tym samym wzmocnić energię twojej
duszy i asystować ci w twoich postępach.
P: (L) Chcecie powiedzieć, że waszym zasadniczym powodem komunikacji
jest po prostu uczyć nas? Tę małą grupę?
O: Ponieważ prosiliście o pomoc.
P: (L) Tak
więc, zjawiliście się, ponieważ o to prosiliśmy. ęłęóCzy inni też
dostali ten materiał, albo czy jest tak pomyślany lub przeznaczony do
tego, by dzielić się nim z innymi?
ęłęóO: Jeśli
proszą tak jak należy. Inaczej, dzielenie się
wiadomościami, które ci przekazujemy, nauczy miliony innych.
P: (L) Co znaczy "tak jak należy"?
O: Ile czasu "ci to zajęło"?
P: (L) No tak, zajęło nam to całe życie i kosztowało
MNÓSTWO ciężkiej pracy.
O: Dobrze, a
teraz - co mieliśmy na myśli, mówiąc o "milionach
innych"?
P: (L) Czy mówicie, że ta informacja będzie w pewien sposób
przekazana milionom innych ludzi?
O: W jaki sposób?
P: (L) Dobra, jedyne co mi przychodzi na myśl, to że poprzez pisanie.
O: Bingo!!
P: (W) To mnóstwo pracy.
O: Praca trwa, W!
Q: (W) Dobrze, wszystko to musi być spisane, zredagowane, zestawione i
złożone w jedną całość, to będzie
trwało kilka lat....
A: Wszystko będzie pod opieką, i nie, W!
Q: (W)
Cóż, myślałem o ramie czasowej, a tak wiele rzeczy dojrzewa i
może się wydarzyć w każdej chwili. Wygląda na to,
że te informacje powinny być ujawnione szybko, bo wkrótce
będą nieaktualne.
A: Uprzedzanie jest bezcelowe! Ponadto, kto powiedział, że te informacje
będą nieaktualne? Czekajcie i obserwujcie.
I więcej w sprawie dowody
versus siła:
18-04-98
O: Chcemy
powtórzyć coś więcej na ten temat, tobie, A__, oraz wszystkim
innym, którzy potrzebują
poniższej informacji: nie komunikujemy się z wami, by
"udowodnić" nasze istnienie. Jeśli ktoś ma wiarę
i chce się uczyć, badać nowe dziedziny i odkrywać to, co
pewnego "dnia" stanie się powszechną cechą
świadomości, wtedy żaden "dowód" nie jest potrzebny.
Jeśli, z drugiej strony, ktoś jest psychicznie nastawiony przeciwnie,
żadna ilość dowodów nie będzie wystarczająca.
P: (A) Tak, myślę, że to podobnie jak w tej historii o magicznej
skórze krokodyla, która może spełniać twoje życzenia, ale z
każdym spełnionym życzeniem skóra staje się mniejsza. I powiedziano
ci, że kiedy stanie się ona zbyt mała, umrzesz. A ty
oczywiście, próbujesz i mówisz "jeszcze jedno życzenie..."
i to jest to. Kiedy decydujesz się prosić i nie wykonujesz pracy,
staje się to coraz łatwiejsze, a ty chcesz coraz więcej... i twoja
własna wola i siła stają się coraz mniejsze...
(L) Myślę, że najważniejsza rzeczą, jaka wynika z tego
channelingu, jest to, że czasami K's naciągali mnie, bym czegoś
spróbowała, podsycali moją ciekawość, a ja w to
wchodziłam i ROBIŁAM coś, i w efekcie przerabiałam kolejne
przerażające ćwiczenie. I co najważniejsze - wychodzenie
naprzeciw i wykonywanie pracy rzeczywiście sprawia, że stajesz
się silniejszy. Jak powiedzieliście, za każdym razem, kiedy wybierasz, żeby NIE szukać
odpowiedzi samemu, gdy starasz się dostać ją w łatwy
sposób, osłabia cię to i pomniejsza to, kim jesteś. To
rodzaj nieliniowego prawa, które może mieć różnorakie
konsekwencje. Gdybyśmy otrzymali od nich wszystkie pojęciowe prawdy,
stracilibyśmy coś WIELKIEGO w odniesieniu do silnej i wolnej woli. To
tak jak te źródła, które rzekomo ujawniły sekrety bomby... albo
inne źródła, które tylko dają i dają, co tyko sie da, i można
wyraźnie zobaczyć degenerację osób w to zaangażowanych... (F)
Tak, a kluczowym punktem tego jest PRZEDSIĘWZIĘCIE mające na
celu obrabowanie z wolnej woli. (L) Tak, to BARDZO DELIKATNA sprawa.
Oraz:
19-06-99
O: Czy
już tego nie sygnalizowaliśmy? Wiedza jest potęgą.
Jeśli ci ją damy, jak cukierek z okazji Halloween, zostanie ona rozproszona.
Chcę jeszcze raz
powtórzyć, co Kasjopeanie powiedzieli o uczeniu się i zdobywaniu
wiedzy poprzez pracę i wysiłek:
Ledwo uchwytne odpowiedzi,
wymagające wysiłku, by je przeanalizować, przyczyniają
się do zintensyfikowania uczenia się. Uczenie się to poszukiwanie,
za którym idzie potwierdzanie wiedzy
poprzez odkrywanie. Uczenie się jest konieczne dla rozwoju duszy... jest
sposobem na budowanie twojej siły... Cierpliwość jest kluczem do skarbca z ukrytą wiedzą...
Przeszukajcie swoje "pliki". ...Wiedzę czasami najlepiej
osiąganąć przez badanie i poszukiwania... Są pewne
wskazówki, które możecie odkryć poprzez swoje własne badania...
[Kasjopaeanie]
Ostatnio
natomiast zwrócili się konkretnie do Arka i do mnie w ten sposób:
Łączcie energie w
poszukiwaniu odpowiedzi, a cała reszta ułoży się w
logiczną całość. Ty i Arkadiusz jesteście dopełniającymi
się duszami. Misja Pierwszego Poziomu Karmicznego Przeznaczenia.
Pracujemy więc, szukamy
odpowiedzi i eksperymentujemy na różne sposoby, by odkryć tajemnice,
które mogą byc udostępnione innym, podążającym tą
samą ścieżką. W ten właśnie sposób pojawiło
sie tak wiele interesujących idei.
Pamiętacie
"scenariusz" mojego korespondenta?
W skrócie, jak sama
powiedziałaś Kasjopeanom, obrazek jest paskudny. Odpowiedzieli,
że chyba uważasz, iż tylko dobre doświadczenia są
pożyteczne, otóż nie, ale zazwyczaj występuje przynajmniej
mieszanka dobrego i złego, a tymczasem w ich scenariuszu czeka nas wysoko
ustawiona poprzeczka, ale bez materaca po drugiej stronie. (ciap)
Odnosząc to do Przesłaniania się
Rzeczywistości, z opisów Fali wynika, że powinna ona być jakby Przesłanianiem się
Rzeczywistości w makroskali. Opisywano to w sposób zbieżny z moim
własnym doświadczeniem, które skończyło się zmianą
mojej rzeczywistości. Jeśli tak jest i opór był moim
"wyborem", i ten opór wywołał "zasianie" nowego
stanu istnienia, to czy może z tego wynikać, że podobne
działania w odniesieniu do przyszłości ludzkiej rasy, mogą
wywołać ten sam skutek?
By
wyjaśnić to w inny sposób, jeden z członków grupy wskazał:
...Aspekt [pająkowatych
istot] mógł się pojawić, żebyś doświadczyła
"szturchnięcia" w kierunku, w którym teraz podążasz,
żeby z kolei zapewnić ci równowagę; takie wsparcie mogło
być rzeczywiście konieczne, żebyś mogła ją
osiągnąć.
Czy więc będąc
obdarowywani obiektywną prawdą o naszej rzeczywistości, nie
jesteśmy "poszturchiwani" w kierunku dokonania wyboru? I
jeśli faktycznie zostaliśmy "najechani" przez obcych, czy nie
jest to doświadczenie pobudzające
wybór?
Powstaje
pytanie: dlaczego mielibyśmy budować siłę duszy, woli i
świadomości, jeśli nie po to, by COŚ Z TYM ZROBIĆ?
Zostawiam
was z tym pytaniem.
RÓŻA
Ktoś powie miłość - jest
rzeką,
co topi niedojrzałą trzcinę.
Ktoś powie miłość - jest brzytwą,
zostawia twą duszę krwawiącą.
Ktoś powie miłość - jest głodem,
Niekończącym się bólem potrzeby.
Ja mówię miłość - jest kwiatem,
ty jesteś tylko nasionem.
Jesteś
sercem, zlęknionym złamania,
co nigdy nie nauczy się tańczyć.
Jesteś snem, straszonym pobudką,
co nigdy nie może się wyśnić.
Jest tą, której nie przyjmą,
która nie potrafi dać.
I duszą, bojącą się śmierci,
co nigdy nie nauczy się żyć.
Gdy noc jest zbyt samotna ,
a droga zbyt długa,
I myślisz, że miłość jest tylko
dla farciarzy i silnych,
Zapamiętaj że w zimie
głęboko pod ubitym śniegiem,
Leży nasienie, co w słońca miłości,
na wiosnę zakwitnie Różą.
- Bette Midler
UWAGA!
